Początki medycyny tybetańskiej
Tybetański system medyczny jest oparty głównie na naukach Buddy-Siakjamuniego. Wśród jego niezliczonych nauk znajdują się cztery tantry medyczne – zmodyfikowana, spójna z filozofią buddyjską wersja ajurwedy.
W czasach przedbuddyjskich w Tybecie uprawiana była medycyna oparta na ówczesnym systemie filozoficzno-religijnym – bon. Tę tradycję kontynuuje także współczesna medycyna tybetańska.
Zobacz też: Czym jest ajurweda?
Kto jest uprawniony?
Lekarz medycyny tybetańskiej nabywa wszechstronnej wiedzy w czasie wieloletnich studiów.
Z powodu inwazji chińskich komunistów na Tybet, akademie medyczne reaktywowały się głównie na terenie Indii (Dharamsala, Dardżyling). Kształcą się tam też lekarze europejscy i amerykańscy.
Zobacz też: Jak wygląda leczenie w medycynie tybetańskiej?
Większe zainteresowanie
Warto zauważyć, że medycyna tybetańska cieszy się coraz większym szacunkiem w zachodnim świecie medycznym. W listopadzie 1998 roku odbył się w Waszyngtonie pierwszy międzynarodowy kongres medycyny tybetańskiej z udziałem wybitnych lekarzy tradycji tybetańskiej i medycyny konwencjonalnej. Honorowym jego gościem był J.Ś. Dalajlama.
Coraz więcej osób interesuje się też tybetańską farmakologią, która oferuje bogactwo skomplikowanych leków ziołowo-mineralnych – zalecenie ich stosowania może jednak wyłącznie lekarz, który ukończył studia w zakresie medycyny tybetańskiej.
Artykuł został opracowany na podstawie „Domowej Encyklopedii Zdrowia” Reader’s Digest.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
