Jak wygląda?
W pierwszym roku wegetacji wyrastają liście odziomkowe, a dopiero w drugim pojawia się obfita liściowa rozeta. Rzewień wytwarza grube kłącze w miejsce szyjki korzeniowej, od którego odchodzi kilka wrzecionowatych korzeni. Liście pięcioklapowe, dłoniastowcinane o ogonkach liściowych owłosionych i walcowatych. Kwiatostan (dochodzi do 2m) stanowi wiecha złożone z drobnych kwiatków barwy kremowo-białej, a nawet czerwonej (zależnie od odmiany). Kwitnie w drugim i trzecim roku wegetacji. Zabarwienie ogonków liściowych i łodyg waha się od barwy jasnozielonej poprzez ciemniejsze odcienie, aż do czerwono-fioletowej.
W starożytnej Grecji, Persji i Chinach rzewień był znanym środkiem na przeczyszczenie, a do Europy przywędrował dzięki podróżom do krajów arabskich. Opisywał go w swych relacjach podróżnik Marco Polo. Odmiany hodowane w Europie tzw. kompotowe są o blaszkach liściowych całobrzegich, a na skrajach faliście powyginanych – mają ogonki liściowe grube, rynienkowate i nagie. Nie posiadają jednak właściwości leczniczych. Kłącza i korzenie zawierają antraglikozydy, garbniki, kwas chryzofanowy, żywice, węglowodany, kwasy organiczne, pektyny, sole mineralne (szczawian wapnia).
Zbiera się korzeń, czasem też kłącza rośliny 3-letniej w maju podczas kwitnienia, myje się dokładnie, a po osuszeniu kroi w talarki lub wzdłuż. Suszyć należy w temperaturze ok. 30–40 stopni Celcjusza, najlepiej w suszarni.
Zobacz też: Jaki jest najlepszy czas zbioru ziół?
Działanie lecznicze
Preparaty z owej rośliny działają drażniąco na jelito grube, poprawiają perystaltykę jelit – działanie przeczyszczające. Wyciągi z rzewienia są gorzkie w smaku, powodują zaraz po spożyciu wydzielanie śliny i soku żołądkowego, a poprzez to właśnie usprawniają procesy trawienne. Zioło to wykazuje też właściwości przeciwszkorbutowe. Stosuje się go przy braku łaknienia, wzdęciach, bólach brzucha, przy słabych biegunkach, jak i przy niedostatecznym wydzielaniu soku żołądkowego oraz żółci, pomocniczo nawet w przypadkach łuszczycy, wspomagająco w walce z otyłością.
Rzewień posiada aż 30 gatunków, a najpopularniejszy to rzewień ogrodowy – rabarbar. Ta odmiana ma właściwości lekko przeczyszczające. Rabarbar można zapiekać w cieście, robić dżemy, używać do zakwaszania barszczu – zamiast octu i przyrządzać orzeźwiające kompoty. Oprócz zastosowania w medycynie konwencjonalnej, jak i ludowej, używa się go także do produkcji likierów, a w kosmetyce do wyrobu barwnika do włosów.
Odwar: 1 łyżkę ususzonego korzenia (rozdrobnioną) zalać 1 szklanką ciepłej wody i powoli zagotować pod przykryciem, gotować ok. 5 minut. Odstawić na 15-20 minut, następnie przecedzić. Pić po 1/3 – 1/2 szklanki dziennie w celu łagodnie przeczyszczającym.
Niewskazany kobietom w ciąży i osobom ze skłonnością do kamicy moczanowej.
Zobacz też: Fitoterapia - czy zioła leczą?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!